Altijd moe, een soort mist in je hoofd en altijd alles moeten plannen. Want als je het één doet, dan lukt het andere niet meer. Het was voor Susanne Cornelissen, die al 24 jaar leeft met de zenuwziekte MS, een dagelijkse realiteit. Maar door anders te gaan eten kwam hier verandering in.

Sinds de aidscrisis in de jaren tachtig en negentig is er een hoop veranderd in de zorg voor hiv-patiënten. Al in 1996 werden er medicijnen ontdekt waarmee het virus onderdrukt kon worden. Tegenwoordig zijn we zelfs al zo ver dat mensen met hiv het virus met medicatie volledig kunnen onderdrukken en zelfs niet meer kunnen overbrengen. En dat vraagt om een ander soort zorg.

Artsen passen een nieuwe techniek toe in de behandeling van kanker, maar deskundigen waarschuwen voor een belangrijke valkuil die moet worden vermeden.

In het westen is hiv al lang niet meer een doodvonnis. Toch wordt er nog steeds angst gezaaid en kampen veel mensen die leven met hiv met het stigma dat op hiv ligt. “En eigenlijk is dat nergens voor nodig. Want hiv is met de juiste therapie volledig te onderdrukken.”

Het steriel houden van bedrijven in de farmaceutische industrie heeft twee doeleinden: het beschermen van het product en het beschermen van de mens. Gebouwen moeten hier dus goed op zijn ingericht.

Non-verbale communicatie gaat onder anderen over zaken als houding, gebaren en gezichtsuitdrukkingen. De optelsom van deze elementen bepaalt grotendeels de boodschap voor de ontvanger van de communicatie. Het levert dus veel op om een non-verbale boodschap te kunnen lezen. Zeker in het gezicht, omdat dit het punt is waar we naar kijken. 

De ziekte van Castleman is een zeldzame aandoening van de lymfeklieren en weefsels van het lymfestelsel. Het is een ziekte op het grensvlak van hematologie, immunologie en virologie en heeft twee klinische uitingsvormen: de unicentrische en multicentrische vorm. Omdat het ziektebeeld niet snel herkend wordt, duurt het lang voor patiënten met deze ziekte worden gediagnosticeerd en daarvoor de juiste behandeling krijgen. De meeste patiënten met de ziekte van Castleman ervaren koortspieken en nachtzweten, vaak gevolgd door gewichtsverlies en vermoeidheidsklachten. Ook bloedafwijkingen en gewrichtspijnen kunnen symptomen zijn van deze ziekte. Maar doordat het een zeldzame ziekte is, is deze lastig te herkennen voor de artsen en patholoog anatoom. 

Artsen en biomedische onderzoekers in de academische centra doen fantastische ontdekkingen. Deze leiden tot nieuwe inzichten in ziekten en tot de ontwikkeling van nieuwe producten zoals vaccins en geneesmiddelen. In de regel worden deze producten buiten de academie ontwikkeld, bijvoorbeeld door biotech start-ups die zijn opgezet door gedreven academische onderzoekers die zelf aan de wieg stonden van de ontdekking. Dat is soms succesvol, maar helaas gaat het vaak ook fout. Het gevolg: het product sneuvelt en de start-up gaat failliet. Soms is dit onvermijdelijk omdat het product toch niet zo veelbelovend blijkt te zijn als gedacht, maar soms gaat het mis omdat we academische onderzoekers niet hebben opgeleid in het ontwikkelen van nieuwe producten. 

Alle neuzen dezelfde kant op krijgen. Dat is één van de belangrijkste doelstellingen van Carmen van Vilsteren. “Anders kan het zomaar gebeuren dat, ondanks dat je misschien ongeveer dezelfde bedoelingen hebt, je toch een andere kant op aan het bewegen bent. En daarmee creëer je geen impact, maar verspil je enorme bakken met geld en effort.”

Het afgelopen jaar waren alle ogen in de Life Sciences sector logischerwijs gericht op de bestrijding van COVID-19. We hebben gezien hoe een virus de samenleving kan ontwrichten. Maar het zijn niet enkel de virussen waar we voor moeten waken.

Het was anderhalf jaar geleden ondenkbaar dat binnen een jaar meerdere goedgekeurde vaccins tegen het coronavirus beschikbaar zouden zijn. Dat is alleen tot stand gekomen door een goed opgezette samenwerking tussen alle betrokken partijen. Natuurlijk was de nood hoog, maar door hard samen te weken werd en wordt geprobeerd corona onder controle te krijgen. Wat daar vooral uit spreekt, is het vertrouwen in het kunnen van de ander. Als we deze vorm van samenwerking weten voort te zetten, dan kunnen we in de toekomst nieuwe zorginnovaties sneller en beter bij de patiënt krijgen.

Over het algemeen gaat het goed met de farmaceutische industrie, maar er wordt al langere tijd gezocht naar nieuwe service- en partnershipmodellen om meer waarde te kunnen leveren. “Daar heb je ook andere mensen voor nodig.”

In de zorg en in de farmaceutische industrie is een schone omgeving van groot belang. Om mens en/of product te beschermen mogen er in bepaalde ruimtes, zoals operatiekamers of ruimtes waarin medicijnen gemaakt worden, geen bacteriën of andere ongewenste stoffen aanwezig zijn en moet de lucht zo schoon mogelijk zijn. Om dat te realiseren worden op dit soort locaties zogenaamde cleanrooms gebruikt.

Net als in een jungle waar bomen, planten en dieren van elkaar afhankelijk zijn, is ook de  Nederlandse onderzoekswereld één groot ecosysteem. 

Toen ik net begon als ambassadeur van de Life Sciences & Health (LSH) sector in Nederland wilde ik precies weten hoe de vork in de steel zat. Ik bezocht clusters en Science Parks, bekeek alle prachtige ontwikkelingen en vroeg de sector waar ze goed in waren. Het werd me snel helder dat de LSH-sector en goed voor staat.

Honderdduizenden sneltests liggen klaar in magazijnen om gebruikt te gaan worden. En nu, na een langzame start gaat de overheid de snel(zelf)tests breed inzetten in de strijd tegen het coronavirus.

ANCA-geassocieerde vasculitis is een verzamelnaam voor een groep zeldzame auto-immuunziekten waarbij kleine bloedvaten in verschillende organen ontstoken raken. Hierdoor ontstaat schade aan vaten en organen. Door het zeldzame karakter van de ziekte en de vele verschillende manieren waarop deze zich kan presenteren, wordt deze niet altijd snel herkend. Gelukkig zijn er momenteel allerlei ontwikkelingen gaande omtrent de behandeling en opsporing van de ziekte die het leven van patiënten kunnen vergemakkelijken.